Το πιο πάνω τραγούδι (που μιλάει για σκύλο όμως έ;) μπορείτε να το ακούσετε εδώ, μαζί με άλλα πολλά κι εκλεκτά!

Χωριάτικος Γάμος Vs Χωριάτικος Γάτος…

Φυσικά δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους, αλλά ως χαρακτήρας της ελληνικής υπαίθρου, ο Χωριάτικος Γάτος έχει μια επικρατέστατη παρουσία σε κάθε σκηνή του καθημερινού ανθρώπινου βίου. Είτε ως κατοικίδιον, είτε ως αδέσποτον.

“Τα συμπαθή αυτά ζωάκια, στην Ελληνική Δημοκρατία δεν τα τρώμε. Ακόμη… ή τουλάχιστον έτσι είναι το επίσημο στάτους κβο”

Τον Χωριάτικο Γάτο ή και Αρχοντόγατο ή και Πασά ή Αγά ή Λεβέντη (κατά την αναπαραγωγική περίοδο, ή και μπαρουτοκαπνισμένο τότε) θα τον συναντήσετε -φυσικά- σε όλη τη Λευκάδα (κλικ για μια ωραία web efarmogi).

Από την Αγορά της Πόλης, όπου εκτρεφόμενος από τα πυκνότατα καταστήματα εστιάσεως, ανδριεύει και θεριεύει εξελισσόμενος σε πραγματικό βόδι, ειδικά ο αρσενικός. Και, γενικά, υπάρχει ευωχία. Μέχρι τις παρυφές της και τα χωριά, που οι περιπτώσεις διαφοροποιούνται αρκετά.

Και γενικά γίνονται πραγματάκια…

“Οι διασταυρώσεις -των αδέσποτων κυρίως- χνουδωτών

κολλητών μας, οδηγούν σε σπάνια αποτελέσματα, όπως αυτό της άνωθι υπογεγραμμένης.”

Στα χωριά, όπου τα πράγματα είναι πραγματικά απελπιστικά, κατά τους Χειμερινούς ειδικά μήνες, τα αξιαγάπητα τετράποδα ξαναβρίσκουν τους αίλουρους εαυτούς τους.

To καλοκαιράκι φυσικά, όμως, που η τροφή αφθονεί, κάποια πράγματα πολλές φορές ξεφεύγουν.

Το καλοκαιράκι, δλδ, ένα γεύμα σαν αυτό του Αμερικανού Προέδρου με άρωμα Λευκάδας, δε θα έλεγε στον Πάγκλς τίποτα.

“Πέρα από τον Χωριάτικο Γάτο, τόσο στην εξοχή, όσο και στην πόλη συνταντώνται και άλλα αξιολάτρευτα τετράποδα, δύο τέτοιες περιπτώσεις συνιστούν οι τύποι στις παρακάτω εξελιγμένες δαγκεροτυπίες.”

Ένας από την Πόλη της Λευκάδας κι ένας από την Καρυά. (κλικ)

Στο κλεινόν άστυ τα πράγματα είναι ελαφρώς διαφορετικά, καθώς οι καταστάσεις θυμίζουν τη θεωρία των δύο των δύο άκρων, της Κάφτρας και της Τζιβάνας δηλαδή.

Σε κάποιες περιπτώσεις τα πολυθώπευτα ζουν εξαιρετικά, σε άλλες υποφέρουν. Επ’ αφορμής αυτού, τούτο ας αποτελέσει και ένα κάλεσμα προς κάθε υπεύθυνο, για πιό υπεύθυνη συμπεριφορά, όσον αφορά τις ανθρώπινες ευθύνες.

Τα ζώα αποτελούν την πεμτπουσία της πολυπλοκότητας της συμπαντικής αρμονίας, και ανθρώπινος παράγοντας την διαταράσσει κατά συρροή, κατά συνήθεια, από πρόθεση και -πλείστες  όσες φορές με δόλο-, χωρίς να αναφέρουμε -μεταχειριζόμενοι αρχαιοπρεπή ρητά, τα οποία γνωρίζομε μαθητόθεν- τις περιπτώσεις εγκληματικάς αμέλειας.

Ρητά, όπως “ο σιωπών δοκεί συναινείν”, και άλλα, τα οποία γνωρίζομε πολύ καλά κι εγώ κι εσύ κι αυτός που μας παρακολουθεί και μας ψεκάζει, και ισοφαρίζει πάντα στα πέναλντι.

“Είπαμε… εδώ.”

Άλλες περιπτώσεις τετραπόδων στις πόλεις είναι χαρά του ΜΑΤΣ.

Και έτσι έχει προκύψει το υβρίδιο “γούτσου-γούτσου”.

Άλλες είναι πραγματικά αγριόγατες, κομψές και βασταγερές. Οι χρωματικοί συνδυασμοί και παραλλαγές οδήγησαν εδώ, στο υβρίδιο “φωτογενειόγατο”.

Περίπτωση 1ιε

Περίπτωση 2ιο

Τέλος, σε κάποιες περιοχές, όπως το Κέντρο των Αθηνών, η διεκδίκιση των ζωτικών κάδων σκουπιδιών -οι ανακύκλωση είναι σκλλληρή ξενέρα για τις γάτες αγαπητοί-, οδηγεί στην γέννηση πραγματικών γκάνγκτσα.

Ο Χωριάτικος Γάτος, λοιπόν, είναι ένας τύπος, που αν βρεθεί κάποιος οξυδερκής συγγραφεύς, όπως ο Εμ. Ροΐδης, ή ο Σουρρής θα μπορούσε -με άνεση βραζιλιάνου άσσου- να κατακτήσει τα σλαλόμνια της ελληνικής λογοτεχνικής απειρογεννέσεως.

Τέλος, ο Χωριάτικος Γάμος, θα παραμείνει ένα λαογραφικό δρώμενο, το οποίο πρόσφατα παρουσιάστηκε στο Μουσείο “Αγγελική Χατζημιχάλη” στην Πλάκα και επίκειται βίνδεο αποκλειστικό.

Αφιερωμένω σε όλα τα ΗΣΥΧΑ λατρεμένα τετράποδα. Π.Κ. – 2016 – Ορθογραφία sic.